week 15: a cock and bull story?

De eerste week in juni zit er alweer op. Juni, de eindexamens zitten er op en voor anderen beginnen de laatste toetsweken en het inleveren van eindverslagen. In de laatste schoolweken moet alles nog even goed worden afgerond. Nog even gauw inschrijven voor een vervolgstudie, als je dat nog niet had gedaan. Of de laatste hand leggen aan je afstudeerscriptie en beginnen aan het zoeken van een baan. Keuzes, keuzes, keuzes, niet altijd gemakkelijk om te nemen, zeker als je het helemaal niet meer weet. Wie en wat, kunnen je eigen keuzes beïnvloeden en wie maakt uiteindelijk de keuze? Vele ideeën kunnen in je gedachten op komen, soms kun je hele gesprekken met jezelf hebben zonder dan anderen dat kan zien of horen. Alle voordelen en nadelen afwegen en nog niet tot een besluit kunnen komen. Kortom, ik weet ook nog niet wat ik later wil worden.

Werken, een baan, het is mooi als het je aangeboden wordt. Zeker in een tijd waarin de banen schaars zijn. Deze week kreeg een trainee een aanbod voor mogelijke job, hij mag een open sollicitatiebrief gaan schrijven. Maar er waren ook trainees die niet wilden werken deze week. Waarom is het toch zo moeilijk om de handen uit de mouwen te stekken? Ik begrijp dat niet altijd. Ja, als je niet de mogelijkheden hebt om te werken, dan is dat wat anders. Maar deze jongens hadden en hebben de mogelijkheid om te laten zien wat ze kunnen. Morgen begint er een nieuwe week en nieuwe kansen, we zullen zien.
Actief bezig zijn, omgang met collega´s, kennis opdoen: het zijn mooie dingen om te leren. En in elke baan zal dit, in meer of mindere mate, aanwezig zijn. Ik ben blij om deze ervaringen hier nu op te doen. Samenwerking, kan een mooie kant zijn van een baan.

Dit weekend heb ik Stony Stratford verkend. Het is een karakteristiek dorpje, half uurtje lopen vanaf waar ik nu woon. Het is een stadsdeel, net als Wolverton, met veel historie. Met paard en wagen kon je vroeger in een dagreis van Londen naar Stony Stratford komen. Om de volgende dag je reis verder te vervolgen. Vele eetgelegenheden en herbergen zijn er rond deze stopplek dan ook ontstaat. Twee herbergen zijn door hun naam er bekend om geworden: The Cock en The Bull. Een lokaal gezegde is er naar genoemd: A cock and bull story. Dat betekent een erg opgeklopt verhaal/sprookje waarvan je niet zeker weet of het op de waarheid berust. Want er werden in de herbergen vele sterke verhalen verteld en die waren niet altijd helemaal geloofwaardig. Het reisverslag van deze week is geen cock and bull story, maar helemaal gebaseerd op gebeurtenissen en gedachten van deze week.

Groeten vanuit Wolverton

Trijnie