week 14: Samen sta je sterk

Het reisverslag is deze week wat later dan normaal maar dat heeft ook zo zijn rede. Ik mocht namelijk vrijdag Inge en Carlijn verwelkomen op Engelse bodem. Danielle zou ze ophalen van vliegveld in Luton. Maar wat ze niet wisten is dat ik vrijdag ook vrij had genomen en mee kon naar Luton. Dus de verrassing was groot toen ze de hoek om kwamen en we elkaar zagen. Surprise en welkom in UK. Gelijk geconfronteerd met het Engelse linkse rijden, Engelse uur later in de tijd en Engelse sterke thee met melk. Thuis eerst even rustig op de bank bijkomen van het hele vliegavontuur. Lopend door me ´woonplaats´ Wolverton naar Foundation House voor de lunch, daarna op naar de Urb Farm. Mijn werkplek laten zien en collega´s geïntroduceerd. Die meiden kunnen aardig woordje Engels meepraten was de reactie van een van de collega’s en anderen stemmen daarmee in.
Het werd een vol weekend, waarin we Engeland weer wat beter hebben leren kennen. Ik heb weer een paar dingen van me denkbeeldige lijstje kunnen afstrepen: St. Paul’s Chathedral, ‘Changing the Guard' at Buckingham Palace, eekhoorntjes in Londen, Cambridge met zijn vele universiteiten. Niet te vergeten de Fish&Chips en kijk nu al uit naar English Breakfast van morgen.
Het was goed om elkaar te zien en te spreken. Fijn om een heel weekend gewoon en geoorloofd Nederlands te praten (al was het vrijdag nog wel even schakelen). Meiden, bedankt voor dit mooie en gezellige weekend.

Deze week was het half term (schoolvakantie), dus minder trainees op de Farm. Voor ons, als GP-team, meer tijd om klusjes te doen die anders blijven liggen. Dinsdag twee nieuwe kippen uitgezocht bij een tuincentrum aan de andere kant van Milton Keynes. We hebben weer sinds lange tijd een teammeeting gehad, twee zelfs deze week. Alle sterke en zwakke punten van het project op een rijtje gezet. Nieuwe ideeën en uitdagingen uitgeschreven. Er zijn veel mogelijkheden voor Growing People, maar jammer genoeg kan niet alles gedaan worden. De To Do-list wordt steeds groter, maar we moeten het wel kunnen blijven doen met twee personeelleden en een WWOOF’er (zoals me ‘titel’ hier officieel is). Maar het is goed om zo te brainstormen en met elkaar van gedachtes/ideeën te wisselen. Het zet Shane, Florie en mij weer even scherp. Nieuwe doelen worden gezet en we kunnen dit gebruiken om gericht te werken.

Iets wat vorige week niet heb verteld: het was Trinity Sunday afgelopen zondag. In de Holy Trinity kerk, hier in de buurt, was er een speciale dienst. Trinity: drie-eenheid. Er zijn vele trio’s te bedenken: ijs-vloeibaar-damp, Vader-Zoon- Heilige geest, school/werk-kerk-gezin, zaaien-planten-oogsten. Als er een van de drie weg valt is het evenwicht weg. Een driehoek is een sterk als het zijn vorm behoud. Het is een sterke aanvalspositie in de sport, in de waterpolo tenminste. Met me collega’s vormen we nu een team van drie. We vullen elkaar aan en versterken waar nodig. Ik ben dankbaar dat ik van deze driehoek een onderdeel mag zijn en hoop dat ook nog een poosje te blijven. Samen sta je sterk.

En oh ja, afgelopen week begonnen met me taalcursus. Korte samenvatting: moet nog veel leren, maar tot nu toe, wel erg leuk om te doen.

Groeten van uit UK,
Trijnie