week 23: daar zijn ze dan......

Afgelopen maandag was een echte opstartdag. Vele taken van afgelopen week waren blijven liggen en moesten nu toch echt wel gebeuren. In deze tijd van het jaar is het goed om te werken op een boerderij, maar eigenlijk is er gewoon te weinig tijd om alles uit te voeren wat je zou willen. We hadden na een lange tijd ook weer een Growing People team meeting. Na de trainingsdagen van vorige week, was er veel te bespreken en te plannen. We hebben veel op een rijtje kunnen zetten en het is nu aan ons om de vervolgacties uit te voeren. Maandagavond had mijn collega Florie me uitgenodigd om bij haar te eten en wat te tuinieren. Een goede combi van onze twee hobby’s. We hadden een lekkere salade gemaakt met de eerste bieten van de Urb Farm. Daarna in een relax tempo wat in de tuin gewerkt en genieten van de rust van het invallen van de avond.

En daar waren ze dan, in Engeland, in Milton Keynes. We konden elkaar na vijf maanden weer een dikke knuffel geven. Het is goed om elkaar weer te zien. Na een heerlijk kadetje met Nederlandse kaas, was het tijd om de tent op te zetten en spullen uit te pakken. De rest van de dag rustig aangedaan en op tijd naar bed want morgen opnieuw een intensieve dag.
Op naar Wolverton, naar Foundation House en de Urb Farm. Om een zo goed mogelijk beeld te geven, deden we ongeveer hetzelfde als wat ik normaal doe tijdens een werkdag. Dus we hadden lunch bij Foundation House en daarna met z´n allen naar de Urb Farm. Nu was het een keer andersom , nu kon ik mijn collega´s een lift geven met de bus. De 'grande tour' over de Farm viel in goede aard, maar de kippen waren toch wel het toppunt. De ene kip zag er beter uit dan de andere en vele goedbedoelde adviezen kwamen op. Maar nu kon het echte werk beginnen. Ma had wel aardigheid in het plukken van zwarte bessen, pa kon het onkruid niet zien en ik heb met de jongens verschillende koolplantjes geplant. Goed om zo de sfeer van het werken op de Farm te delen. Vanuit Nederland waren 2 spades en 3 schoffels meegekomen, om het wieden een goede stimulans te geven, want dat was volgens pa wel nodig. Wij, als Growing Peolple, zijn erg dankbaar en blij met deze support. Want een klein gebaar kan een groot verschil maken. En zeker nu op de Farm met dit mooie weer, kan 1 dag schoffelen een groot verschil maken. (Eigenlijk is er helemaal geen tijd voor mij om vakantie te vieren;))

’s Avonds had ik wat mensen van hier uitgenodigd om samen wat te eten. Het was erg gezellig om zo met beide ‘werelden’ aan tafel te zitten en gesprekken te voeren. Ja het is waar, niet iedereen in dit gezelschap sprak zo goed Nederlands om diepgaande gesprekken te voeren, maar met wat makkelijke woorden, geduld en een beetje fantasie kom je toch wel heel ver. Naar deze dag had ik toch al wel een poosje naar uit gekeken. Het gezin waarin ik ben opgegroeid voor te stellen aan mijn collega’s waar ik het (bijna) laatste half jaar mee opgetrokken heb. Maar was ook onwerkelijk, om pa en ma over te hebben en het ‘wereldje’ te laten zien die ik de laatste tijd ‘alleen’ heb ontdekt. Maar ook erg leuk, nu kunnen ze een beeld maken van waar ik nu woon en werk. Nu ben ik weer voor even een onderdeel van het gezinsleven, wat ook wel weer even wennen is. Maar is goed en gezellig om samen op te trekken. Komende week hopen we samen wat meer van het zuiden van the UK te zien. Maar vooral genieten van het samen zijn.

Vakantiegroeten vanuit hier,
Trijnie